Mercy

Via Serena komen we bij haar grootouders terecht, Robin en Mercy. Ouders van twee dochters en een zoon. Als ze allemaal het huis uit zijn begint Mercy weer te schilderen, ze vindt een atelier en langzaam maar zeker trekt ze daarin. Ze gaat niet bij Robin weg, geeft hem de illusie dat alles nog wel goed gaat, maar eigenlijk heeft ze schoon genoeg van het huwelijk. Ze kiest voor zichzelf.

Dochters en zoon

Hun twee dochters verschillen als dag en nacht. Alice is serieus, bedachtzaam, berekenend. Lily daarentegen een wildebras, onafhankelijk, impulsief. Ze trouwt
een motorbiker, raakt zwanger van een ander, zet de motorman genadeloos aan de dijk en gaat met de kantoorman verder. Alice daarentegen heeft een degelijk
huwelijk en hoge verwachtingen van haar kinderen. Hun broer David onttrekt zich het liefst aan zijn familie. Zodra hij studeert komt hij vrijwel niet meer
thuis, leeft zijn eigen leven. Hij is de vader van de onbekende neef Nicholas.

Verweven

Zo volgen we hap snap de familie Garrett. Soms met grote sprongen in de tijd, vooruit en achteruit, soms vanuit het gezichtspunt van een kind, dan weer
vanuit de beleving van Robin of Mercy. Je leert ze allemaal heel goed kennen, de vier generaties, want het verhaal eindigt met neef Nicholas die in
coronatijd samen met zijn zoontje Benny tijdelijk bij zijn ouders David en Greta intrekt. David kijkt terug op zijn leven, weet nog precies het moment
waarop hij zijn vader Robin ging verafschuwen. Ziet in zijn kleinzoon Benny gelijkenissen met zijn vader en zussen en beseft dan dat een familie is als een
Franse vlecht, verweven tot in het oneindige.

Anne Tyler blijft waanzinnig goed schrijven, elke roman van haar hand heeft, zonder
nadrukkelijk te zijn, zoveel zeggingskracht. Fenomenaal!