Onrust

Op een dag in juni voelt Lammert echter een onrust. Het begint met een schip dat veel te dicht langs de Texel vaart. Het lichtschip beweegt mee op de golf die wordt veroorzaakt. Vanaf dat moment verandert er iets in zijn hoofd. Op verlof thuis haalt hij weer eens het kookboek van zijn moeder tevoorschijn. Een kookboek gemaakt in een kamp in Indonesië. Waar hij samen met zijn moeder zat. Eén recept springt eruit, het recept van het stoofvlees van een geitenbokje. Lammert gaat naar de plaatselijke boerin en vraagt naar een bokje. Hij krijgt het van haar. Gratis en voor niets.

Stoofpot

Lammert smokkelt het bokje mee naar de Texel. Het is een vrolijk jong diertje, de jongste matroos geeft hem twee keer per dag de fles. Het bokje eigent zich het schip toe, overal is hij te vinden, van het ruim tot aan de stuurhut. Hij vertedert, maar zijn lot staat vast, hij zal eindigen in de stoofpot waar Lammert zo naar uit kijkt.

Zee, zon, wind

Deen beschrijft in heldere, beeldende taal het leven op het lichtschip. Hoe velen in een eigen wereldje vertoeven als ze er aan het werk zijn. Hoe het geitenbokje de verhoudingen onderling doet veranderen. Het voelt alsof jezelf aan boord bent, je ruikt de zee, je voelt de zon en de harde wind laat je haar wapperen.

*Een lichtschip is een lichtbaken op volle zee, op de plaats waar een vuurtoren zou moeten zijn, maar waar de bouw hiervan niet mogelijk is. Vaak liggen lichtschepen in de omgeving van zandbanken of andere voor de scheepvaart gevaarlijke gebieden. Lichtschepen kunnen zowel bemand als onbemand zijn.