Kastanjehove

Gepubliceerd op: 5 mei 2021 11:15

Thomas Nelson weet niet zo goed wat hij met zijn leven wil. Hij is nog jong, toch is hij al aan twee studies begonnen en weer afgehaakt. Op aandrang van zijn moeder, zij werkt in de zorg, is hij nu met een opleiding in de zorg bezig. Twee stages heeft hij al achter de rug als hij met frisse tegenzin op de Kastanjehove begint. Gelijk de eerste dag komt hij op het nippertje op tijd. Hij moest eerst nog langs de begraafplaats, even met zijn overleden opa praten. Maar nu is hij er, de stage kan beginnen!

Engelen en duveltjes

Bij de ingang komt hij Joop tegen, bewoner van de Kastanjehove die zijn ochtendsigaretje rookt. Jolige man, denkt Thomas. Joop waarschuwt Thomas: “… je niet op de kop laten zitten door al die vrouwen hier: je moet allenig de engelen en de duveltjes goed uit elkaar houden”. Maar ja, dat is nog niet zo makkelijk. De meeste collega’s zijn oververmoeid. Een strakke manager vraagt veel van hen. Wie is dan de engel, wie het duveltje?

Nieuwbouw

Er is van alles gaande op de Kastanjehove. Er is een nieuwe directeur die voor nieuwbouw is. De plannen zijn al helemaal rond, alleen de bewoners weten officieel nog van niets. In werkelijkheid zijn ze behoorlijk goed op de hoogte en zinnen ze op acties, want het staat ze niets aan dat ze tijdelijk naar elders moeten, uit elkaar gehaald zullen worden. Zoals Jannie, de bedlegerige bewoner die altijd als eerste alle nieuwtjes weet, het zegt: het is dan een afscheid voor altijd. Tegen de tijd dat de nieuwbouw klaar is, zijn wij allemaal dood. Thomas gaat bijna kopje onder in alle hectiek.

Karaktervol

Tommie Niessen heeft zelf in de zorg gewerkt, werkt nu als zelfstandig verpleegkundige, is schrijver en spreker. Eerst begon hij met een blog, daarna volgden twee boeken: ‘Tommie in de zorg’ en ‘Tommie in gesprek’. ‘Kastanjehove’ is zeer prettig te lezen. De bewoners zijn karaktervol neergezet, Janny, Joop en Toos zul je niet snel vergeten, het geruzie en gedoe van het personeel is herkenbaar. Het is een beetje ‘Hendrik Groen’ maar dan door de ogen van de stagiaire.

Terug naar archief Boek van de Week