Beleefd

Maar is het wel zo gegaan? Is het echtpaar niet te laat gekomen? Zoals ze altijd doen. Opgehouden in de stad, liepen een Amerikaans stel tegen het lijf. Was te gezellig om gelijk door te gaan. Nee, nu is het de Zwitser die het eerst binnenkomt. Banjert gelijk door naar de eetkamer. De fles cremant wordt open-getrokken, de nootjes in de schaaltjes op tafel opgepeuzeld. Er is jazzmuziek op de achtergrond. Ze zijn al aardig aangeschoten als het echtpaar arriveert. Er zijn spanningen tussen het vijftal, maar zich openlijk uitspreken doen ze niet. Alles blijft bedekt met een beleefd laagje en klinkt afstandelijk. Alsof ze elkaar niet raken met hun snedige opmerkingen.

Stillevens

Zo ziet de lezer het begin van de avond een aantal keren langskomen. Elke keer net iets anders, het lijkt een zoekplaatje: zoek de tien verschillen! Ondertussen wordt alles zeer gedetailleerd besproken, het servies, de keuken, de glazen, de muziek, het eten, de studententijd, de toestand in de wereld en vooral en heel vaak, het eten. Het lijken wel stillevens: “een flesgroene aardewerken schaal met daarin rode aalbessen en donkere druiven. Salade van watermeloen met feta en muntblaadjes. Een vijg in kwartjes met een stuk kaas in het midden’. Dat is niet zo verwonderlijk, Präauer is niet alleen schrijver maar ook beeldend kunstenaar.

Al met al is ‘Koken in de verkeerde eeuw’ een bijzonder boek. Literair, beeldend, herhalend, kunstzinnig. Met op de laatste bladzijden nog een bijzondere twist waardoor alles mogelijk toch net anders is dan wat je aanvankelijk dacht.