Na enig aarzelen belt Eliades aan, zij opent de deur en meldt hem dat het nu niet uitkomt. Maar binnenkort zal ze contact met hem opnemen.

Danshal

Maria woont in een pension, vanuit haar kamer kan ze het huis van de doodgeschoten Rico zien. Vaak hebben ze samen gedanst en Maria heeft wel een oogje op hem. Ze heeft echter ook andere besognes, ze is op zoek naar haar vader die in Santos verdwenen is. Bovendien zoekt ze naar ander werk naast het dansen in de danshal waar ze voor betaald krijgt. Ze komt in een deftig huishouden terecht waar de vrouw des huizes de scepter zwaait. Eerst is het schoonmaakwerk maar als haar werkgeefster merkt dat Maria goed en netjes kan schrijven, veranderen haar werkzaamheden al snel in secretaressewerk. Ze vindt het geweldig.

Heldhaftig

De rust in het district wordt ernstig verstoord als de jonge luitenants van het leger in opstand komen tegen het regime. Het politiebureau van Eliades, waar hij zich met zijn team heeft verschanst, wordt in puin geschoten. Na nog één heldhaftige daad besluit Eliades naar zijn fuzenda op het platteland te gaan. Zijn vrouw had hij weken ervoor al weggestuurd, niets staat hem in de weg iemand mee te nemen. En zo geschiedt het.

Brieven

De twee verhaallijnen in deze roman lijken in het begin maar niet bij elkaar te komen. Dat is ongetwijfeld de opzet want de ontknoping en de ver-wevenheid van Eliades wereld met die van Maria zijn zeer verrassend en zie je niet gelijk aankomen. Maria vertelt haar verhaal in haar dagboeken waarin ze brieven aan haar zus Artura schrijft. Eliades wordt door de auteur op de voet gevolgd. Al met al een heel bijzondere roman met een zeer verrassende ontknoping.