Pensioen

Twee zussen Miho en Maho. De één jong getrouwd met een eenvoudige brandweerman, de ander net begonnen aan haar eerste baan. Hun moeder Tomoko, jarenlang moeder en huisvrouw. Hun grootmoeder Kotoko, de moeder van hun vader, sinds een paar jaar weduwe. Een vrouw met een nuchtere kijk op zaken, weer uitkijkend naar een baan om haar geslonken pensioen aan te vullen.

Kostenplaatje

We volgen elk van hen met een eigen hoofdstuk. Miho is de eerste. Ze werkt in haar eerste baan, huurt een appartement in een dure buurt, ziet hoe bij een reorganisatie haar oudere collega genadeloos de laan wordt uitgestuurd. Dat zet haar aan het denken. Hoe wil ze zelf haar eigen leven inrichten? Zal ze verhuizen naar een minder chique buurt?  Het kostenplaatje wordt van alle kanten bekeken. Bovendien vergelijkt ze haar eigen leven met het ogenschijnlijk harmonieuze leven van haar zus.

Topverkoper

Tomoko krijgt een vreselijke boodschap, ze heeft kanker. Bovendien gaat haar beste vriendin scheiden. Het zet haar aan het denken over haar eigen situatie. Haar veel afwezige echtgenoot, de band met haar kinderen en haar schoonmoeder. Wil ze wel zo verder? Grootmoeder Kotoko heeft andere zorgen. Haar pensioen is aan het slinken, ze wil eigenlijk wel weer een baan. Hoe lang is het geleden dat ze in een warenhuis werkte en daar topverkoper was? 

Prijskaartje

Ik weet niet hoe het in Japan in een familie of in de maatschappij toegaat. Maar als ik dit boek lees kan ik niet anders denken dan dat al het geluk dat de vrouwen willen vinden in geld wordt vertaald. Aan alles hangt een prijskaartje, ze hebben het voortdurend over effecten, pensioenen, ziektekosten, kosten van het dagelijkse leven. Zuinig zijn is het credo. Het is vooral een heel interessant boek waarin de familiebetrekkingen, ondanks al dat financiële gedoe, een zeer voorname rol spelen.